نوری هست که ما نه می بینیمش نه لمسش می کنیم در روشنایی پوچ خود می آرامد آنچه ما می بینیم و لمس می کنیم من با سرانگشتانم می نگرم آنچه را که چشمانم لمس می کند: سایه ها... جهان را... با سایه ها جهان را طرح می ریزم و جهان را با سایه ها می انبارم و طپش نور را در آن سوی دیگر می شنوم . . . پ.ن. شما اینجوری نیستین که با کشیدن خط آروم بشین؟!؟ اگه امتحان نکردین، حتما بکنین... (البتــــــــــــــــــــه!!! اگه واسه درس بیان معماری و هندسه کاربردی، زوری نباشه!!! :| )
نوشته شده در یکشنبه 92/10/29ساعت
9:0 عصر توسط آذین نظرات ( ) | |
| قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |
