چقدر سخته دلت بخواد سرتو به دیوار کسی تکیه بدی که هزاربار زیر آوار غرورش له شدی؛

چقدر سخته ساعت ها تو خیالت باهاش حرف بزنی ولی وقتی دیدیش هیچ چیزی جز سلام نتونی بگی؛

چقدر سخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشک گونه هاتو خیس کنه ولی مجبور بشی بخندی تا نفهمه هنوزم دوسش داری؛

چقدر سخته گل آرزوهاتو تو باغچه دیگری ببینیو هزازبار تو خودت بشکنی اونوقت آروم زیر لب بگی

"گل من باغچه نو مبارک‏"‏

نوشته شده در یکشنبه 90/6/6ساعت 3:25 عصر توسط آذین نظرات ( ) | |